野蔌山肴的成语故事
: failed to open stream: No such file or directory in <b>/www/wwwroot/www.06695.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>16</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagecolorallocate() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.06695.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>17</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettfbbox(): Could not find/open font in <b>/www/wwwroot/www.06695.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>31</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettftext() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.06695.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>34</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagepng() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.06695.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>35</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagedestroy() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.06695.cn/e/class/userfun.php</b> on line <b>36</b><br />
/d/file/titlepic/chengyu36829.png)
拼音yě sù shān yáo
基本解释肴:熟的鱼肉;簌:野菜。指山中的野味和野菜。
出处宋·欧阳修《醉翁亭记》:“山肴野蔌,杂然而前陈者,太守宴也。”
暂未找到成语野蔌山肴 的典故!
更多成语出处和典故
※ 与(野蔌山肴)相关的成语及历史出处:
成语 | 历史出处 |
---|---|
素昧平生 | 唐 段成式《剑侠传 郭伦观灯》:“素昧平生,忽蒙救护,脱妻子于危难,先生异人乎?” |
心灰意懒 | 元 乔吉《玉交枝 闲适》曲:“不是我心灰意懒,怎陪伴愚眉肉眼?” |
付之一炬 | 唐 杜牧《阿房宫赋》:“戍卒叫,函谷举,楚人一炬,可怜焦土。” |
酒囊饭袋 | 宋 陶岳《荆湖近事》:“马氏奢僭,诸院王子仆从烜赫,文武之道,未尝留意。时谓之酒囊饭袋。” |
掉舌鼓唇 | 清·李绿园《歧路灯》第79回:“妆女的呈娇献媚,令人消魂;耍丑的掉舌鼓唇,令人捧腹。” |
长夜之饮 | 《史记·滑稽列传》:“齐威王之时喜隐,好为淫乐长夜之饮。” |
余波未平 | |
断断续续 | 清·褚人获《隋唐演义》第34回:“只见水面上或一朵,或两瓣,断断续续,皆有桃花。” |
疙里疙瘩 | 清·郭小亭《济公全传》第五回:“滋着一脸的泥,破僧衣,短袖缺领,腰系丝绦,疙里疙瘩,光着两只脚,拖一双破草鞋。” |
仁义道德 | 唐·韩愈《原道》:“后之人,其欲闻仁义道德之说,孰从而听之。” |